Ένα πολύ νόστιμο παραδοσιακό πιάτο με άγρια αρωματικά χόρτα της Ελληνικής φύσης, ενισχυμένα από το καταπληκτικό άρωμα του μάραθου.
Ο παστός βακαλάος γίνεται νοστιμότατος και η κόκκινη σάλτσα εξαιρετική.
Αν δεν υπάρχουν άγρια χόρτα, μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε με σπανάκια ή σέσκλα, ζεματισμένα, αλλά τότε, χόρτα και ψάρι, θα τα βάλουμε όλα μαζί να βράσουν. Δεν ξεχνάμε ποτέ το μάραθο!
Τα Υλικά
1 φύλλο παστού βακαλάου
1 κιλό άγρια αρωματικά χόρτα για πίτα (καυκαλίθρες. μυρώνια, λάπατα, παπαρούνες, μερικές πικραλίθρες ή άγρια ραδίκια)
1 κουτί ντοματάκια κονκασέ, ψιλοκομμένα, ή 3 ώριμες ντομάτες, ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες
5-6 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
½ ματσάκι μάραθος, ψιλοκομμένος
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο καλής ποιότητας
½ κουταλάκι γλυκιά πάπρικα
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Οδηγίες
Αφαιρούμε το δέρμα από το βακαλάο, πριν τον κόψουμε, τραβώντας το από το λαιμό προς την ουρά.
Τον κόβουμε σε κομμάτια, τον βάζουμε μέσα σε ένα μπολ με αρκετό νερό και τον ξαρμυρίζουμε, αλλάζοντας το νερό πολλές φορές, για δώδεκα ώρες. Την επομένη ημέρα στραγγίζουμε καλά τα κομμάτια του βακαλάου και τα αφήνουμε στην άκρη.
Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά τα χόρτα. Τα στραγγίζουμε και τα χονδροκόβουμε.
Ρίχνουμε σε μια μεγάλη, ρηχή κατσαρόλα το μισό ελαιόλαδο και σοτάρουμε πρώτα τα κρεμμυδάκια, μέχρι να γυαλίσουν, και μετά προσθέτουμε τα υπόλοιπα χόρτα, συνεχίζοντας το σοτάρισμα, μέχρι να μαραθούν.
Εν συνεχεία, προσθέτουμε τις ντομάτες, ανακατεύουμε και αφήνουμε να πάρουν μία βράση. Ρίχνουμε δύο φλιτζάνια ζεστό νερό και βράζουμε τα χόρτα, μέχρι να μαλακώσουν. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε επί πλέον νερό.
Όταν τα χόρτα μαλακώσουν αλλά έχουν ακόμα σάλτσα, προσθέτουμε τα κομμάτια του βακαλάου, ρίχνουμε πάνω τους σάλτσα με ένα κουτάλι και αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για περίπου 10-15 λεπτά, ανάλογα με το πάχος των κομματιών του βακαλάου.
Ανακινούμε την κατσαρόλα μερικές φορές, χωρίς καθόλου να ανακατεύουμε με κουτάλα.
Στο τέλος, προσθέτουμε όσο αλάτι χρειάζεται, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και αφήνουμε το φαγητό, να μείνει με τη σάλτσα του.helengrblog